الا بذکرالله تطمئن القلوب
ازکدوم لطف و نا شناختنی بگم و کدوم نعمتش رو بشمرم که من وتو و امثال ما که سرد و بی خیال و ما ت ومبهوت . و بسیار نا اگا هانه از کنار نعمت های نا شنا ختنی رد شده و داد سخن می دیم و می گیم همه چی تکراری شده و یا همه چی خسته کننده شده در صورتی که اگه به یکی از الطاف فکر کنیم عمر نوح ،هم کمه. تا حالا به سایه فکر کردی که اگه خدا اونو ساکن می کرد و افتاب هم ساکن بود چی می شد چیه چرا چشات گرد شد حتما تو دلت می گی از چه چیزایی می پرسه نه اشتباه نکن حرف،حرف من نیست. حرف نا شنا ختینه ،اون جا که می گه: ایا ندیدی که لطف خدا چگونه سایه را با ان که اگر خواستی ساکن کردی بر سر عالمیان بگسترانید ،ان گاه افتاب را بر ان دلیل قرار دادیم.فر قان/45 ویا اگه شب رو نمی افرید وروزی خلق نمی شد یا همیشه شب بود ویا همواره روز ،چه فاجعه ای پیش می اومد.ویا اگه ما همیشه بیدار بودیم وهیچ وقتی برای استراحت نداشتیم . خداوند شکافنده سپیده دم است ،شب را زمان ارامش و خورشید و ماه را وسیله حساب قرار داده است و همه این ها نماینگر قدرت تقدیر گری خداوند توانا دانای مطلق است.انعام/96 وروز روشن را برای تحصیل معاش انان مقرر ساختیم.نباء/11 برای این که من وتو برای زندگی تلاش کنیم تا مثل مرداب راکد نمونیم مثل زندگی جاری باشیم وپویا. واقعا من وتو در برابر این همه مهر بونی و لطف نا شناختنی باید لحظه به لحظه به در گاهش سجده کنیم و شکرش رو بجا بیار یم ولی افسوس ...........از کم لطفی هاو کم مهری های خودم وخودت.
