الا بذکرالله تطمئن القلوب
اغاز روز: امروز روز خداست وهمه کار هایم رنگ وبوی خدایی دارد. هر روز برکت و نعمت خدا را در زندگی ام مشاهده می کنم. با شور و شوقی فراوان و ایمانی نیرومند بیرون می روم تا انچه را که باید به دست من صورت گیرد به انجام رسانم. در طول روز: تنها خدا منشا توانگری و برکت بیکران من است.روزی ام از خداست. هم اکنون همه چیز و همه کس مرا توانگر می سازد. همیشه به یاد دارم خدایی ثروتمند دارم که همیشه مرا به یاد دارد. خدا عاشق و مشتاق من است. من از هیچ چیز نمی ترسم زیرا خلیفه خدا هستم وتمام نعمت های الهی از ان من است و کمتر از بهترین را نمی خواهم. تسلیم شکست نمی شوم ،با تمام نیرو ودر کمال ثبات و پایداری به پیش می روم ان قدر ایستادگی می کنم تا ارزو های قلبی و الهی ام را به دست اورم. هیچ چیز منفی در زندگی من راه ندارد زیرا مسئو لیت همه امور با خداست. پایان روز: این روز را رها می کنم تا برود، خدای مهربان فقط خوبی های این روز را برایم نگاه می داردو ما بقی ان نا پدید می شود.و برای فر دایی بهتر و زیبا تر اماده می شوم. من به خواب می روم اما خدای من بیدار می ماند تا مسا یلم را با نظم الهی حل کند ومرا به موفقیت وشادمانی و توانگری برساند. فکر کنیم: اگر نتوانیم به خدا که عالم وقادر مطلق است واداره تمامی این کاینات به عهده اوست اعتماد کنیم!پس به چه کسی می توانیم اعتماد داشته باشیم!؟
